Pica na imaxe e práctica...
http://www.edu.xunta.es/espazoAbalar/sites/espazoAbalar/files/datos/1291198233/contido/MBGUAI/ortografi_a.html
M sempre antes de B
xoves, 16 de decembro de 2010
Pica na imaxe e práctica...
http://www.edu.xunta.es/espazoAbalar/sites/espazoAbalar/files/datos/1291198233/contido/MBGUAI/ortografi_a.html
XOGAMOS COAS PALABRAS: SINÓNIMOS
Despois de realizar esta viaxe os sinónimos xa non serán un problema.
juntadeandalucia.es/averroes/carambolo
A FÓRMULA MÁXICA DO NADAL
domingo, 12 de decembro de 2010
Saímos ao escenario
Primeiro tres personaxes (TATIANA, MARCOS E PABLO) con caixas nas mans , que cantan entusiasmados:
- Mercar, mercar, mercar (os tres a vez, movéndose en zic –zac)
Sae unha nova personaxe:
- Pero que facedes! - Pregunta asombrado (Martín)
- Pero non o ves, gozar do Nadal: vimos de mercar ….! (responden os outros tres á vez TATIANA, MARCOS E PABLO)
- Mira eu teño a colonia de Antonio Contreras. Con ela terei estilo e serei internacional (no meu pobo)- asentiu Marcos entusiasmado.
- Pois mellor é este ferro da roupa –responde Tatiana con entusiasmo- Compreina para a miña nai. Ela levántase pola maña, ira ao traballo, coidara de nos, estará todo o día guapa e feliz e pola noite planchara, e xa non se deitará cansa.
-Ben, pois eu teño algo mellor- asinte Pablo cheo de razón- eu teño accións de PETSOL E PANSA, dúas compañías que teñen a natureza por bandeira, sempre se anuncian coa natureza como fondo e incluso agora nos farán as estradas con rodas vellas.
- Pero non vos dades conta de que ese non é o Nadal. Ides deixando polo camiño unha chea de cousas que son imprescindibles para celebrala – asinte MARTÍN cheo de razón-.
En grupos de tres o resto das personaxes están agachados no chan.E por quendas levántanse e comezan a falar:
1º grupo:
- A tradición (Ania)
-Falamos de valorar o que somos e o que temos porque é froito do traballo dos nosos antepasados (David)
-Do primeiro home que traballou a terra, o do primeiro que fixo a súa casa nas nosas terras e de todos os seus descendentes.(Iria)
- Xa, que coñecer o pasado é imprescindible para entender o presente e construír o futuro (Ania)
2º grupo:
-O respecto, a nos mesmos e ós demais (Nerea)
-Respecto a natureza, xa que somos parte dela é a nosa casa e a dos seres vivos que nos rodean. (Jorge)
-Respecto ao propio corpo, coidando os nosos hábitos. (Hector)
-Respecto aos demais, aos seus pensamentos e necesidades(Nerea)
3º grupo
- A tolerancia (Francisco)
-Observando, escoitando e reflexionando sobre as nosas actitudes e as dos demais. (Manuel)
-Con tolerancia pero sempre dende o respecto a dignidade humana. (Angel)
4º grupo
- Empatía (Pablo R.P)
- Poñéndonos, no lugar dos demais evitando ofender sen necesidade. (María)
-Reflexionando antes de actuar. (Tamara)
5º grupo
- O esforzo e o traballo (David)
-Forman parte imprescindible da nosa formación como persoas. (Mireya)
- Ademais produce a ledicia de alcanzar os nosos obxectivos (Tami)
6º grupo
-A solidaridade (Aída)
- Falamos de entregar, distribuír, compartir e multiplicar sentimentos e bens. (Lorena)
- Falamos de colaborar no desenvolvemento de todos. (Alberto)
- Pero sempre recordando, como dixo o noso profe David: Para facer unha gran obra, hai que facer primeiro un millón de obras pequenas, das que ninguén sexa testemuña.” (Aída).
Agora as personaxes compradoras din:
- moi bonito todo isto! (Tamara)
- pero, agora que facemos con todo? (Marcos e Pablo)
Martín, levando unha gran pota di:
- Pois, o mesturaremos todo e a ver o que sae.
Todos votan os pos máxicos das súas palabras e tras remover un chisco:
- Mirade, creo que aquí hai algo ………. (Ángel )
Entón Lorena e Alberto sacan un cartel que di:
A linguaxe dos emoticonos
Cando poñades un comentario, podedes añadir un emoticono. Na imaxe da dereita tedes como escribir cada un deles. Practica nesta entrada!
Entrevista a un cesteiro
Na miña aldea vive o señor Leoncio. Ten 102 anos e durante toda a súa vida foi o encargado de fabricar os cestos que todo o mundo empregaba. Nos vimos no tema das plantas que antes para poder ter cestos e cestas para levar as cousas (froitos, patacas…) era preciso recoller unha gran variedade de plantas, que despois de tratadas se convertirían en estupendos cestos.
Para comprobar todo o que vimos na clase, fun entrevistar ao señor Leoncio.
ENTREVISTA
- Onde se soen facer as cestas?
- Nas aldeas de Galicia.
- Quen son os encargados de facelas, os homes ou as mulleres?
- Os homes.
-En que época se facian?
- No verán.
- En que lugares se recollen as plantas para facelas?
- En lugares húmidos dos prados.
Díxome que empregaba brimes, cantas se precisan para facer unha cesta?
- Sobre 50, depende do tamaño.
-Por onde se comeza a facer un cesto?
- Pola parte de abaixo entrelazando unhas brimes coas outras.
- Canto se soe tardar en facer unha cesta?
- Entre catro e cinco horas.
- Para que se empregan?
- Para apañar cousas (castañas, patacas…)
-Hai moito tempo que deixou de facelas?
-Sobre uns dez anos.
-Só as facía vostede no pobo?
- Agora si, antigamente había máis xente que as facía, precisábanse moitos cestos e un só non daría feito.
Lorena 5º B
Material autoeditado
Atréveste a xogar coas palabras?
Pois aquí tes dúas versións moi divertidas do programa de televisión.
Chegou o inverno e con el as primeiras neves e o Apalpador
venres, 3 de decembro de 2010
O Apalpador (ou Padangueiro ) é unha personaxe da tradición oral galega, que visitaba aos nenos e nenas na última noite do ano para deixarlles como obsequio unha presada de castañas quentes.
Se queredes saber máis da súa historia, aquí tedes o enlace á súa páxina:
http://www.apalpador.com/node/1Practicamos coas palabras
xoves, 2 de decembro de 2010
Aquí tedes unhas divertidas actividades para practicar diferentes tipos de palabras.
OS DETERMINANTES
OS ARTIGOS
OS SUSTANTIVOS
OS ADXETIVO
OS ADVERBIOSjuntadeandalucia.es/averroes/carambolo
Coñece o teu corpo
luns, 1 de novembro de 2010
http://www.medtropolis.com/VBody.asp
Nesta aplicación verás o especial que é o teu corpo.
Nesta aplicación verás o especial que é o teu corpo.
Curiosidades dos invertebrados
Desfruta cos poliquetos.
Agora comproba o que sabes dos artrópodos con este divertido xogo.
http://concurso.cnice.mec.es/cnice2006/material036/web_publicar/artropodos.html
Aquí tedes un vídeo de como as abellas fan o mel.
Xogos do Samaín!
martes, 26 de outubro de 2010
http://juegosflash.dibujos.net/halloween/
Fai click aquí e irás a unha páxina cunha chea de xogos do Samaín. Atréveste a pasalo de medo?
E agora...coloreamos un chisco?
As matemáticas no Antigo Exipto
luns, 18 de outubro de 2010
Os exipcios investigaron e empregaron a aritmética centrándose nos seus usos prácticos.
Como as coñecemos (fontes históricas)
Podemos est
udalas a partir do papiro Rhind que contén unha táboa de fraccións e 84 problemas que os permiten coñecer a forma de calcular deste pobo.Observando dámonos conta de que empregaban fórmulas e métodos para cálculo de áreas, e operación aritméticas para a adición, a subtracción, a multiplicación e a división das fraccións unitarias, ademais de números compostos e primos, medidas aritméticas, xeométricas e harmónicas, e un método simple da taboa de Eratostenes e do número perfecto.
Tamén amosa como solucionar ecuacións lineais de primeira orde así como sumar series aritméticas e xeométricas.
Outros papiros matemáticos de importancia son o de Moscova (PMM), o papiro de Reisner, a táboa de madeira de Ajmim (Museo do Cairo) (AWT), e varios textos que inclúen receitas médicas.
OS NÚMEROS
No Antigo Exipto empregaban dous tipos de numeración:
1º) NÚMEROS EN XEROGLÍFICOS: Escrito en xeroglíficos, era un sistema decimal con signos distintos para 10,100 10000, … redondeando ao número máis alto.
Os xeroglíficos podían ser escritos dentro do texto, de esquerda a dereita e de arriba cara abaixo.
2º) Números en hierático: escritos cun novos símbolos asociados un número. Diferenciábase do sistema xeroglífico en que os símbolos eran máis sinxelos, para poder escribir máis rápido e comezou a redor do ano 2150 a. C.
Os papiros matemáticos que nos permiten entender a escritura hierática son o de Moscova e o de Rhind.
SUMAR E RESTAR
Para os signos máis e menos empregábanse os xeroglíficos:
Si os pes sinalaban a dirección da escritura, significaban suma, si non resta.
MULTIPLICAR
A multiplicación exipcia facíase por duplicacións do multiplicando, e é coñecida como duplicación e mediación, e basease na propiedade distributiva da multiplicación. Non tiñan que aprender unha táboa, so precisaban saber sumar, aínda que era un método moito máis lento.
FRACCIÓNS
Os números racionais tamén podíanse expresar. O xeroglífico que indicaba unha fracción era unha boca e significaba a “parte”.
Para as medidas de superficie e capacidade baseáronse nas divisións de dous de ½, fraccións representadas no Ollo de Horus.
Para medir os campos empregaban unha unidade de medida coñecida por setat:
http://es.wikipedia.org/wiki/Matem%C3%A1ticas_en_el_Antiguo_Egipto
Nerea Valle, 5ºB
O Antigo Exipto. Defender o reino
Durante séculos os antigos exipcios non tiveron necesidade de crear un forte exército. Case nunca tiveron que defenderse de outros inimigos que non foran tribos cércanas.
A partir do Imperio Medio, os Hicsos de Oriente Próximo, apoderáronse do baixo Exipto. Posuían espadas curvas, arcos potentes, armaduras e carros tirados por cabalos.
Os exipcios copiaron estas armas e dedicáronse a formar soldados eficaces. O recen creado exército expulsou aos odiados Hicsos. Os prisioneiros de guerra foron obrigados a alistarse no exército ou a traballar como escravos.
Co propósito de defender as súas fronteiras, os exipcios construíron fortes de ladrillos de adobe con impresionantes torres, bordeadas de fosos.
Material autoeditado
A caída do imperio
Os conquistadores estranxeiros asaltaron o Imperio Exipcio e invadiron o país: en primeiro lugar atacaron os nubios, logo os asirios e posteriormente os persas. Alexandro Magno trasladou o seu exército para axudar aos exipcios a expulsar aos persas.
O cristianismo difundiuse polo Imperio Romano e chegou ao Antigo Exipcio.
Cleopatra
Cleopatra VII foi a última representante dos faraóns gregos e a última que aprendeu a falar exipcio. Contou co apoio dos xerais romanos Xulio César e Marco Antonio. Ao facerse co imperio romano, Augusto declarou a guerra a Antonio e Cleopatra, aos que derrotou no 31 a.C. Augusto chegou a Alexandría e esixiu a rendición de Cleopatra.
O orgullo impediu que a faraona se entregara, polo que se suicidou.
Pablo Rodríguez Prada, 5ºB
Material autoeditado
A partir do Imperio Medio, os Hicsos de Oriente Próximo, apoderáronse do baixo Exipto. Posuían espadas curvas, arcos potentes, armaduras e carros tirados por cabalos.
Os exipcios copiaron estas armas e dedicáronse a formar soldados eficaces. O recen creado exército expulsou aos odiados Hicsos. Os prisioneiros de guerra foron obrigados a alistarse no exército ou a traballar como escravos.
Co propósito de defender as súas fronteiras, os exipcios construíron fortes de ladrillos de adobe con impresionantes torres, bordeadas de fosos.
Material autoeditado
A caída do imperio
Os conquistadores estranxeiros asaltaron o Imperio Exipcio e invadiron o país: en primeiro lugar atacaron os nubios, logo os asirios e posteriormente os persas. Alexandro Magno trasladou o seu exército para axudar aos exipcios a expulsar aos persas.
O cristianismo difundiuse polo Imperio Romano e chegou ao Antigo Exipcio.
Cleopatra
Cleopatra VII foi a última representante dos faraóns gregos e a última que aprendeu a falar exipcio. Contou co apoio dos xerais romanos Xulio César e Marco Antonio. Ao facerse co imperio romano, Augusto declarou a guerra a Antonio e Cleopatra, aos que derrotou no 31 a.C. Augusto chegou a Alexandría e esixiu a rendición de Cleopatra.
O orgullo impediu que a faraona se entregara, polo que se suicidou.
Pablo Rodríguez Prada, 5ºB
A serpe de cascabel
A serpe de cascabel é a máis longa e velenosa das que viven en Norteamérica. Algunhas especies poden alcanzar ata 2,5 m de longo e 4,5 kg de peso, segundo a especie poden ter un corpo delgado e compacto. A súa cabeza é máis ben plana e distínguese claramente do seu corpo.
O centro do seu corpo está rodeado de escamas que están colocadas entre unhas 21 e 29 filas. O color de fondo desta familia vai de amarelento a verdoso e de vermello a pardo e inclúese o negro.
Unha fila de manchas escuras pasa polas costas e polos laterais. A súa pel con círculos amárelos, está marcada no centro por cores negros (semellantes a diamantes). Dise que un dos réptiles máis adornados .
A cola soe ter aneis máis claros e máis escuros; pola parte inferior soe ser máis clara e pode levar manchiñas.
O cascabel fórmanos uns estoxos córneos, que lle permiten emitir un son de aviso.
Viven normalmente nos secos bosques de pinos, en bosques areosos, nas zonas costeiras do sueste de Norteamérica e en toda a península de Florida.
A súa alimentación é carnívora. Aliméntase de ratas e ratos así, como de esquíos ou paxaros.
A pesar da súa forma de animal mortal e moi agresivo, ten gran aversión polos humanos, dado que so os ataca para defenderse.
As picaduras ocorren cando intentas cazalas ou matalas e son moi dolorosas.Por sorte, existe un antídoto, que actúa con eficacia, evitando a morte na maioría dos casos.Mudan a pel varias veces ao ano. Por iso non se pode determinar a idade polo seu cascabel.
O tamaño do cascabel aumenta cada vez que muda a pel.
Posúe dúas glándulas produtoras de veleno, unha a cada lado da cara. De momento non está en perigo de extinción.
http://www.estudiantes.info/ciencias_naturales/serpiente-cascabel.htm
Lorena Poncelas, 5ºB
Material autoeditado
Las pirámides
venres, 24 de setembro de 2010
Son algunos de los monumentos más impresionantes que nos dejo el Antiguo Egipto. Miles de obreros trabajaron durante años para que sirvieran de tumba de sus faraones. Las pirámides más importantes son las de Guiza, donde se enterraron los faraones Keops, Kefrén y Micerino.
Mireya Rodríguez 5º B
De estas grandes pirámides, la primera en ser construida fue la de Keops, segundo faraón de la IV dinastía, alrededor del año 2550 a.c.
Tenía unos 147m de altura (aunque en la actualidad, carece de su parte superior). Sus lados contaban con unos 200m de longitud. Más tarde se construyeron las Kefrén e Mecerinos, que son de menor tamaño. 
Para construir la pirámide de Keops fueron necesarios más de veinte años y se empelaron unos 2.300.300 bloques de piedra. Cada bloque pesaba cerca de 2,5 toneladas. Fue construida por cientos de miles de obreros y campesinos llegados de pueblos y aldeas, que trabajaban por un sueldo y agradecidos por participar en la construcción de la tumba del faraón.
Muchos de los bloques empleados en la construcción son de piedra calcárea. Para tallarlos, los canteros realizaban un agujero en el que iban introduciendo cuñas de madera, que al mojarse hinchaban y quebraban la piedra en torno a la línea prefijada. Otros bloques son de granito y resulta increíble imaginar cómo los canteros fueron capaces de trabajarlos, ya que solo contaban con escalpelos de cobre o de piedra.
No está claro como se colocaban las piedras de las pirámides, se cree que eran arrastradas sobre plataformas especiales, tiradas por grupos de obreros (nos tempos de Keops, os egipcios non conocían la polea). Después los obreros remolcaban las piedras con cuerdas a lo largo de planos inclinados hasta el punto de la pirámide donde tenían que ser colocadas. La pirámide estaba cubierta de una fina capa calcárea blanca y su vértice era dorado. Las fachadas estaban orientadas, con precisión, hacia los puntos cardinales.
Material autoeditadoLa vestimenta de los egipcios
El antiguo Egipto es una civilización que se encontraba en el nordeste de África y que fue gobernada por los faraones.
Era un pueblo muy inteligente, que fue capaz de: construir las pirámides, crear un sistema de
Los hombres usaban una especie de falda corta que llegaba hasta cerca de las rodillas. Las mujeres se vestían con un trozo de tela de lino grande, que les cubría todo el cuerpo.
También había distinciones según la clase social: los vestidos de los ricos se teñían con tintas vegetales, mientras los pastores y campesinos llevaban túnicas hechas con pieles de animales, más fáciles de conseguir.
Como calzado usaban sandalias, las de los más pudientes, doradas, las de los campesinos de paja trenzada.
Material autoeditado
Era un pueblo muy inteligente, que fue capaz de: construir las pirámides, crear un sistema de
escritura (jeroglíficos), cultivar sus tierras o embalsamar a sus muertos.
Su vestimenta
Al ser un pueblo tan antiguo, os preguntareis: ¿Cómo vestían los egipcios?
Bueno pues los egipcios utilizaban el lino, tela de origen natural, fresca y ligera. Tenemos que pensar que estamos hablando de una civilización que está situada en el continente africano, en una zona de altas temperaturas y por lo tanto necesitaban prendas de vestir frescas.
Al ser un pueblo tan antiguo, os preguntareis: ¿Cómo vestían los egipcios?
Bueno pues los egipcios utilizaban el lino, tela de origen natural, fresca y ligera. Tenemos que pensar que estamos hablando de una civilización que está situada en el continente africano, en una zona de altas temperaturas y por lo tanto necesitaban prendas de vestir frescas.
Los hombres usaban una especie de falda corta que llegaba hasta cerca de las rodillas. Las mujeres se vestían con un trozo de tela de lino grande, que les cubría todo el cuerpo.
También había distinciones según la clase social: los vestidos de los ricos se teñían con tintas vegetales, mientras los pastores y campesinos llevaban túnicas hechas con pieles de animales, más fáciles de conseguir.
Como calzado usaban sandalias, las de los más pudientes, doradas, las de los campesinos de paja trenzada.
María Rodríguez. 5º B
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
.png "English"){kind=small}
