http://juegosflash.dibujos.net/halloween/
Fai click aquí e irás a unha páxina cunha chea de xogos do Samaín. Atréveste a pasalo de medo?
E agora...coloreamos un chisco?
As matemáticas no Antigo Exipto
luns, 18 de outubro de 2010
Os exipcios investigaron e empregaron a aritmética centrándose nos seus usos prácticos.
Como as coñecemos (fontes históricas)
Podemos est
udalas a partir do papiro Rhind que contén unha táboa de fraccións e 84 problemas que os permiten coñecer a forma de calcular deste pobo.Observando dámonos conta de que empregaban fórmulas e métodos para cálculo de áreas, e operación aritméticas para a adición, a subtracción, a multiplicación e a división das fraccións unitarias, ademais de números compostos e primos, medidas aritméticas, xeométricas e harmónicas, e un método simple da taboa de Eratostenes e do número perfecto.
Tamén amosa como solucionar ecuacións lineais de primeira orde así como sumar series aritméticas e xeométricas.
Outros papiros matemáticos de importancia son o de Moscova (PMM), o papiro de Reisner, a táboa de madeira de Ajmim (Museo do Cairo) (AWT), e varios textos que inclúen receitas médicas.
OS NÚMEROS
No Antigo Exipto empregaban dous tipos de numeración:
1º) NÚMEROS EN XEROGLÍFICOS: Escrito en xeroglíficos, era un sistema decimal con signos distintos para 10,100 10000, … redondeando ao número máis alto.
Os xeroglíficos podían ser escritos dentro do texto, de esquerda a dereita e de arriba cara abaixo.
2º) Números en hierático: escritos cun novos símbolos asociados un número. Diferenciábase do sistema xeroglífico en que os símbolos eran máis sinxelos, para poder escribir máis rápido e comezou a redor do ano 2150 a. C.
Os papiros matemáticos que nos permiten entender a escritura hierática son o de Moscova e o de Rhind.
SUMAR E RESTAR
Para os signos máis e menos empregábanse os xeroglíficos:
Si os pes sinalaban a dirección da escritura, significaban suma, si non resta.
MULTIPLICAR
A multiplicación exipcia facíase por duplicacións do multiplicando, e é coñecida como duplicación e mediación, e basease na propiedade distributiva da multiplicación. Non tiñan que aprender unha táboa, so precisaban saber sumar, aínda que era un método moito máis lento.
FRACCIÓNS
Os números racionais tamén podíanse expresar. O xeroglífico que indicaba unha fracción era unha boca e significaba a “parte”.
Para as medidas de superficie e capacidade baseáronse nas divisións de dous de ½, fraccións representadas no Ollo de Horus.
Para medir os campos empregaban unha unidade de medida coñecida por setat:
http://es.wikipedia.org/wiki/Matem%C3%A1ticas_en_el_Antiguo_Egipto
Nerea Valle, 5ºB
O Antigo Exipto. Defender o reino
Durante séculos os antigos exipcios non tiveron necesidade de crear un forte exército. Case nunca tiveron que defenderse de outros inimigos que non foran tribos cércanas.
A partir do Imperio Medio, os Hicsos de Oriente Próximo, apoderáronse do baixo Exipto. Posuían espadas curvas, arcos potentes, armaduras e carros tirados por cabalos.
Os exipcios copiaron estas armas e dedicáronse a formar soldados eficaces. O recen creado exército expulsou aos odiados Hicsos. Os prisioneiros de guerra foron obrigados a alistarse no exército ou a traballar como escravos.
Co propósito de defender as súas fronteiras, os exipcios construíron fortes de ladrillos de adobe con impresionantes torres, bordeadas de fosos.
Material autoeditado
A caída do imperio
Os conquistadores estranxeiros asaltaron o Imperio Exipcio e invadiron o país: en primeiro lugar atacaron os nubios, logo os asirios e posteriormente os persas. Alexandro Magno trasladou o seu exército para axudar aos exipcios a expulsar aos persas.
O cristianismo difundiuse polo Imperio Romano e chegou ao Antigo Exipcio.
Cleopatra
Cleopatra VII foi a última representante dos faraóns gregos e a última que aprendeu a falar exipcio. Contou co apoio dos xerais romanos Xulio César e Marco Antonio. Ao facerse co imperio romano, Augusto declarou a guerra a Antonio e Cleopatra, aos que derrotou no 31 a.C. Augusto chegou a Alexandría e esixiu a rendición de Cleopatra.
O orgullo impediu que a faraona se entregara, polo que se suicidou.
Pablo Rodríguez Prada, 5ºB
Material autoeditado
A partir do Imperio Medio, os Hicsos de Oriente Próximo, apoderáronse do baixo Exipto. Posuían espadas curvas, arcos potentes, armaduras e carros tirados por cabalos.
Os exipcios copiaron estas armas e dedicáronse a formar soldados eficaces. O recen creado exército expulsou aos odiados Hicsos. Os prisioneiros de guerra foron obrigados a alistarse no exército ou a traballar como escravos.
Co propósito de defender as súas fronteiras, os exipcios construíron fortes de ladrillos de adobe con impresionantes torres, bordeadas de fosos.
Material autoeditado
A caída do imperio
Os conquistadores estranxeiros asaltaron o Imperio Exipcio e invadiron o país: en primeiro lugar atacaron os nubios, logo os asirios e posteriormente os persas. Alexandro Magno trasladou o seu exército para axudar aos exipcios a expulsar aos persas.
O cristianismo difundiuse polo Imperio Romano e chegou ao Antigo Exipcio.
Cleopatra
Cleopatra VII foi a última representante dos faraóns gregos e a última que aprendeu a falar exipcio. Contou co apoio dos xerais romanos Xulio César e Marco Antonio. Ao facerse co imperio romano, Augusto declarou a guerra a Antonio e Cleopatra, aos que derrotou no 31 a.C. Augusto chegou a Alexandría e esixiu a rendición de Cleopatra.
O orgullo impediu que a faraona se entregara, polo que se suicidou.
Pablo Rodríguez Prada, 5ºB
A serpe de cascabel
A serpe de cascabel é a máis longa e velenosa das que viven en Norteamérica. Algunhas especies poden alcanzar ata 2,5 m de longo e 4,5 kg de peso, segundo a especie poden ter un corpo delgado e compacto. A súa cabeza é máis ben plana e distínguese claramente do seu corpo.
O centro do seu corpo está rodeado de escamas que están colocadas entre unhas 21 e 29 filas. O color de fondo desta familia vai de amarelento a verdoso e de vermello a pardo e inclúese o negro.
Unha fila de manchas escuras pasa polas costas e polos laterais. A súa pel con círculos amárelos, está marcada no centro por cores negros (semellantes a diamantes). Dise que un dos réptiles máis adornados .
A cola soe ter aneis máis claros e máis escuros; pola parte inferior soe ser máis clara e pode levar manchiñas.
O cascabel fórmanos uns estoxos córneos, que lle permiten emitir un son de aviso.
Viven normalmente nos secos bosques de pinos, en bosques areosos, nas zonas costeiras do sueste de Norteamérica e en toda a península de Florida.
A súa alimentación é carnívora. Aliméntase de ratas e ratos así, como de esquíos ou paxaros.
A pesar da súa forma de animal mortal e moi agresivo, ten gran aversión polos humanos, dado que so os ataca para defenderse.
As picaduras ocorren cando intentas cazalas ou matalas e son moi dolorosas.Por sorte, existe un antídoto, que actúa con eficacia, evitando a morte na maioría dos casos.Mudan a pel varias veces ao ano. Por iso non se pode determinar a idade polo seu cascabel.
O tamaño do cascabel aumenta cada vez que muda a pel.
Posúe dúas glándulas produtoras de veleno, unha a cada lado da cara. De momento non está en perigo de extinción.
http://www.estudiantes.info/ciencias_naturales/serpiente-cascabel.htm
Lorena Poncelas, 5ºB
Material autoeditado
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
.png "English"){kind=small}
